شيرزنان زحمتكش نودشه اي در دوران هشت سال دفاع مقدس/بانوي زحمتكشي که در اين دوران برای رزمندگان نان می پخت

سرویس: اجتماعیکد خبر: 293211|08:15 - 1394/07/03
نسخه چاپی
شيرزنان زحمتكش نودشه اي در دوران هشت سال دفاع مقدس/بانوي زحمتكشي که در اين دوران برای رزمندگان نان می پخت
عايشه خلوتي و صويبه حميدي از آن زنان زحمتكش اهالي شهر نودشه هستند که در دوران دفاع مقدس برای رزمندگان نان پخت كرده و يا به امر آموزش پرداخته اند.

به گزارشهزار ماسوله، دفاع مقدس یادآور رشادت‌ها و ایثارگری‌های مردم و به‌ویژه مردم پاوه و اورامانات و سند افتخاری برای ملت ایران است.
در 31 شهریور 59 جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران كه از قبل طراحی و برنامه‌ریزی شده بود، با هدف از بین بردن نظام جمهوری اسلامی ایران آغاز شد و زنان كرد نیز دوشادوش مردان حماسه آفریدند تا از نهال نوپای انقلاب اسلامی حفاظت كنند. این حماسه شيرزنان در قالب صبر و شكیبایی و كمك از پشت جبهه ها و‌ گاه نیز حضور مستقیم در میدان‌های جنگ بود.

در آن دوران که استکبار جهانی توسط رژیم بعثی بر کشورمان تحمیل کردند شیرمردان و شیرزنان این مرز و بوم برای دفاع از آب،خاک و ناموس و دین در برابر این تهاجمات به پاخاستند و مقابله کردند تا آب وخاکشان به دست بیگانگان نیفتد.

مردم شهرستان پاوه در دفاع از آب و خاک خود به مقابله برخاستند و شیرمردان که با ایثار و از خود گذشتگی از تمام زوایای زندگی گذشتند و شير زناننيز در کمک به شیر مرداناز زندگي خود گذشتند تا امنیت و آسایش را برای مردمشان به جان بخرند.

به مناسبت هفته دفاع مقدس با دو بانوي زحمتكش شهر نودشه به گفت‌وگو نشستیم كه در ادامه می‌خوانید    .

 یکی ازاین شیر زنان که در دروان دفاع مقدس دوشادوش شیرمردان حركت مي كرد«عايشه خلوتي»است که شبانه روز بيش از 16 ساعت برای رزمندگان بدون هیچ چشمداشتی نان پخت میکرد.

عايشه خلوتي مي گويد: در سال 1364 همزمان با بمباران مناطقي از نودشه و پاوه من به مدت بيش از 4 سال را حتي تا پايان صلح نامه به پخت نان براي رزمندگان سپاه پاسداران مشغول بودم.

وي با بيان اينكه در آن زمان داراي 4 فرزند بودم افزود: زندگي در شرايطي كه رژيم بعث عراق توپ و خمپاره هاي زيادي را روانه اين منطقه مي كرد خيلي سخت بود، ولي كمك به رزمندگان و پاسداران انقلاب اسلامي را در پشت جبهه ها در پيش گرفتم.

اين بانو مي گفت: به مدت بيش از 4 سال مداوم من براي رزمندگان در حين بمباران شهر با چراغ سنتی پخت نان که درزبان محلی به چراغ "پرامیز" مشهور است نان پخت مي كردم.

وي ادامه داد: بعد از مدتي را كه در خانه به پخت نان مشغول بودم با تدارك فرماندهان نظامي، مكاني در حومه شهر را به اسم "بَرَنو" براي پشتيباني جبهه تدارك ديدند كه در آن مكان به ادامه پخت نان براي رزمندگان مشغول شدم.

وي گفت: گاهي اوقات در ان مكان در كنار ديگر زنان نودشه كه به پخت نان مشغول بوديم، حتي از بمباران و اصابت توپ و خمپاره ها به شهر هيچ اطلاعي نداشتيم.

وي افزود: پدرم به نام مصطفي خلوتي پاسدار و رزمنده سپاه ، در آن شرايط سخت، نان آماده شده را به پشت جبهه ها به مسافتي بيش از 3 كيلومتر در ارتفاعات نودشه براي رزمندگان مي رساند.

اين بانو خاطر نشان ساخت: به ياد دارم روزي را كه شهر نودشه مورد بمباران شيميايي قرار گرفت و هيچ كس از حال همديگر خبر نداشت، ما را به براي يك شبانه روز به پناهگاه رودخانه دوآب در پايين ترين ارتفاعات شهر نودشه جهت مداواي اثر گاز خردل نقل مكان دادند.

وي افزود: بعد از چندين سال اثر اين بمباران شيميايي بر پوست دستانم كه هرچند وقت يكبار باعث جدايي و تغيير رنگ پوست مي شد، نمودار مي شد كه با مراجعات به پزشكان متخصص تنها عامل آن را اثرات گازهاي خردل دانستند.

وي كه اكنون مريض و توان انجام كار كردن را هم نداشت گفت: اكنون علاوه بر آنكه بر اثر نابود سازي پروندهاي رزمندگان در دوران هشت سال دفاع مقدس براثر آغشته بودن بر گازهاي شيميايي ، هيچ پرونده اي را جهت صدور هرگونه گواهي ندارم ، بلكه از دريافت كارت درماني هم جهت مراجعات پزشكي و درمان اثرات گاز خردل بر دست و صورتم عاجز مانده ام.

خانم خلوتي مي گفت:زمانی که شهر نودشه در دست حزب دموکرات بود و شهر زیر گلوله و رگبار اسلحه ها بود، بارها از طرف حزب دمكرات درگير و دعوا داشته ام كه چرا براي رزمندگان نان پخت مي كنم .

وي با اشاره به اينكه بارها پدرم را كه نان پخته شده را به دست رزمندگان مي رساند مورد آزار و شكنجه قرار مي گرفت افزود: قفل درب منزل مسكوني ما به مدت 24 ساعت و تخريب بخشي از آن با آرپي جي توسط اين نيروها، از نمونه هاي بارز آزار و دشمني دمكرات ها با ما بود.

وي مي گفت: با اينكه تنها با هدف حمايت نظام به پختن نان مشغول بودم ولي اكنون از كوچكترين حمايت و امتيازات و سوابق حضور در جبهه ها جهت صدور هر نوع گواهي خدمت برخوردار نيستم.

صويبه حميدي از ديگر زنان زحمتكش دوران هشت سال دفاع مقدس در شهر نودشه در گفتگو با ما اظهار داشت: از سال 1364 به مدت 39 ماه به عنوان پشتيبان در سپاه به صورت قراردادي مشغول فعاليت بودم.

وي با بيان اينكه در آن سال داراي 6 فرزند بودم افزود: راه حمايت از نظام در پشت جبهه ها را با رساندن نان و تغذيه به رزمندگان در پيش گرفتم.

وي با بيان اينكه قبل از سال 1364 در نهضت سواد آموزي وابسته به آموزش و پرورش مشغول تدريس بودم گفت: از سال 1364 تدريس در نهضت سواد آموزي در سپاه و همچنين آموزش اسلحه داري را نيز كه فراگرفته بودم انتخاب كردم كه 39 ماه به طول انجاميد.

وي كه خواهر شهيد محمد حميدي است گفت: من با افتخار می گویم که درآن زمان واقعا برای دفاع ازآب وخاکم كمك کرده ام واگر الان هم لازم باشد برای برقراری امنیت و آسایش مردم و مملکتم کوتاهی نخواهم کرد.

ايشان افزود: رساندن نان پخته شده و آذوقه به رزمندگان هشت سال دفاع مقدس و تدريس در مدارس نهضت سواد آموزي و فعاليت در پشتباني و تداركات از جمله اقدامات اينجانب در ان زمان بود.

وي با اظهار نارضايتي از نبود حداقل امتيازات گفت: با اينكه در طول اين سالها فعاليت مستمري داشتم ولي در آن زمان بيمه اينجانب را پرداخت ننمودند، و اكنون از كمترين امتيازات نيز برخوردار نيستم.

وي در پايان با گلايه از آموزش و پرورش و نبود هيچ گونه امتياز و پرونده اي بدليل سوزاندن آنها در از بين بردن گازهاي خردل گفت: اگر آموزش و پروش در ارائه گواهي خدمت به اينجانب در نهضت سواد آموزي همت مي گمارد ، اكنون سوابق اينجانب ثبت شده و وضعيت بهتري را داشتم.

 

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد