به گزارشهزار ماسوله، روزها، ماها و سالها یکی پس از دیگری می آیند و یکی نو می شود آن دیگری در کاروانسرای زمان کوله بار بر می بندد و از این میان فقط بهار پیام نو شدن و تغییر را با خود به همراه دارد، اگر آدمی را به سان چهار فصل طبیعت تصور نمائیم و دنیای آن را پر رمز و راز درحال گردش ببینیم، طبیعی خواهد بود که تابستان را دنیای نعمت و پر زرق و برق آن دانست، پاییزاش نیز به تعبیر خزان عُمر بر باد رفته سهل انگاران یا موسیقی زیبای برگ ریز هزار رنگ برای اهل سعادت
دراین میان بدون تردید جامه ی سپید زمستان تداعی خواب زمستانی ویا برتن نمودن لباس سفید مرگ برای اهل خسران و یا تن پوش عروس هزارناز وعشوه ی اهل ایمان خواهد بود و رستاخیز نیز مصداق بهاری برای امانتداران است که به حیاتی نو وفصلی تازه رهنمون می شوند.
و باز رحمت الهی قاصران درگهش را به فصلی و فرصتی دوباره نوید می دهد.
هر چه باشد این بهار بر قاصرانی شرمسار چون ما و عاشقانی چون شما پیروز وفرخنده باد.
آنچه در سده های دور ونزدیک بر آمدن نوروز تجربه نمودیم وهربرگی ازآن را با کلید واژه ای خاص توصیف نموده اند … درذیل بنا را براین داریم تا ضمن پرداختن به موضوع به علل وعوامل موثر دربه وجودآمدن نام گذاری های مصطلح بپردازیم وهدف غایی آن را در یابیم.
نام گذاری سال در ایران :
هرساله با آغاز تحویل سال ، بطور گسترده پیام های شادباشی بین آحاد جامعه رد وبدل می شود، شاخص این پیام تبریک، را می توان به پیام رهبرمعظم انقلاب خطاب به مردم ومسئولین درهنگام تحویل سال اشاره نمود، سال ۱۳۷۸ با دیگرسالهای سپری شده متمایز خود را نشان داد وآن نیز مزین شدن سال فرارو بنامی خاص بود، نامی که به تناسب شرایط برگزیده می شد ،تا توجه کارگزاران را درجهت رسیدن به اهداف مورد نظر ترغیب وتشویق نمایند.
این روند نام گذاری به شکل یک سنت حسنه مبدل گردید، رسمی که حداد عادل ؛ فلسفه وجودی آن را جلب توجه مردم به یک ارزش خاص وهمین طور نقطه مقابل آن به یک مشکل دانست براین اساس رهبر با اطلاعات و گزارش هایی که از سراسر کشور دریافت می کند و بررسی پارامترهای اجتماعی، دینی و فرهنگی دیگر مردم را به یک موضوع توجه می دهد و این باعث تکاپوی بیشتر مسئولین در نهاد های حکومتی و سعی و تلاش مضاعف در این زمینه می گردد.
اما علت نام گذاری سال با نام حیوانات در فرهنگ ایرانیان چیست؟
پیشگویی در کشور های غربی اغلب بر اساس حرکت خورشید وبروج دوازده گانه انجام می شود. اما محاسبات پیشگویان آسیایی از روی حرکات ماه است به عبارت دیگر۱۲ حیوان مظهر ۱۲سال این چرخه هستند انتخاب این حیوانات و صفاتی که به این حیوانات می توان نسبت داده شود. ریشه اساطیری و رمز گرایانه دارد.
برای تشخیص اینکه هرسال با کدام حیوان مطابقت دارد از سال خورشیدی عدد ۶ را کم می کنند و حاصل رابر ۱۲تقسیم می کنند و عدد باقی مانده را در نظر می گیرند و از شماره یک از موش شروع به شمردن می کنند و نام هر حیوان با عدد باقی مانده مطابقت کرد سال همان حیوان است.
ترتیب نام حیوانات: موش – گاو – پلنگ – خرگوش – نهنگ(اژدها)- مار – اسب – گوسفند- میمون – خروس – سگ – خوک باقیمانده صفر آخرین حیوان یعنی خوک را نشان می دهد.
امسال رو بانام سال خروس نام گذاری کرده اند خروس موجودی خیال باف است و خود را تافته جدا بافته می داند و دوست دارد همه از او تعریف و تمجید کنند، خروس به راحتی افکار وعقاید خود را بیان می کند و برای دفاع از گفته های خود تا مرز پرخاشگری و ستیزه جویی می پردازد.
دعای تحویل سال :
یکی از آیین های ویژه هنگام گردش سال شمسی خواندن دعای تحویل سال است که خانواده های ایرانی با توجه به باورهای خود به زمزمه ی آن می پردازند (یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبر الیل و…)، هرچند منابع اهل سنت ویا اهل تشیع سند روایی مورد اعتماد برای آن ندارند، لکن پیوسته توصیه قرائت آن درهنگام تحویل سال را نموده اند، امری که از صفویه به بعدمرسوم ومعمول گردیده است.
عجین نمودن آئین ملی با آموزه های دینی به تقویت این باور منتهی می گردد ودر گذر زمان بدان تاکید وتوصیه می شود، گذاشتن قرآن برسر سفره ی هفت سین وتلاوت آن، بهانه ای قابل تحسین برای یادنمودن از خالق هستی است …به امید که در سال جدید با تلاش و پیگیری و جهد ایمان بتوانیم سالی نو و بدور از هر گونه رنگ و ریا را رقم بزنیم.
ان شاءالله
شیوا یوسفی کارشناس ارشد الهیات
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد