به گزارش هزارماسوله ،
متن کامل خطبههای نماز جمعۀ مورخۀ ۱۴۰۳/۱۱/۱۲شهر پاوه
بسمالله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربالعالمین ثم الصلاة والتحیة والسلام علی امام المتقین سیدنا و قائدنا و مولانا محمدٍ و علی آله و صحبه و من دعا بدعوته الی یوم الدین

السلام علیکم و رحمةالله و برکاته
از پروردگار بزرگ و مهربان درخواست میکنم به تکتک شما برادران و خواهران حاضر در مسجد و خانوادۀ محترمتان و کسانی که محب دین و محب رسولالله هستند و از این بحث استفاده میکنند، عزت، سعادت، سربلندی و سلامتی عطا فرماید.
عزیزان من؛ موضوع خطبههای امروز سه بحث و سه یادآوری است۱-ما و ۲۷ رجب ۲- دستاورد و هدیۀ معراج پیامبر بزرگوار اسلام (ص) برای امتش ۳-جملهای از ماموستا حسن دزلی
سه یادآوری: ۱- یادی از غزه ۲- جلسۀ سالیانۀ ائمۀ جمعه اهل سنت در تهران ۳-ما و بهمنماه
بحث اول: ما و ۲۷ رجب
در دیدگاه ما اهل سنت و جماعت، ۲۷ رجب شب و روز اسرا و معراج رسول گرامی اسلام (ص) است و در تقویم جمهوری اسلامی و دیدگاه آقایان اهل تشیع ۲۷ رجب روز بعثت و شروع رسالت رحمةللعالمین است. هر دو روز نزد ما مبارکاند.خداوند

متعال این مناسبتها را بر همه ما مبارک گرداند.
برادران و خواهران ایمانی، نباید غافل باشیم خداوند عظیمالشأن در وصف سفیرش حضرت خاتم (ص) به ما میفرماید: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رسولالله أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» در زندگی و حیات پیامبر بزرگوار اسلام درس و عبرت است و همۀ حیات و زندگی این پیامبر بزرگوار برای ما خیروبرکت بوده و میباشد بخصوص ۵ روز ولادت، بعثت، معراج، هجرت و وفات که در حیات آن بزرگوار از سایر روزها مهمترند.
پیامبر عزیز ما (ص) در ۲۷ رجب سال ۱۲ بعثت دو سفر مبارک را انجام داد یک سفر زمینی از مکه و مسجدالحرام به بیتالمقدس و یک سفر زمینی و هوایی از بیتالمقدس به آسمانها و سدرة المنتهی؛
مسجدالحرام را ابراهیم (ع) و فرزند عزیزش اسماعیل ساختهاند و بیتالمقدس را حضرات داوود و سلیمان بنا کردهاند و پیامبر بزرگوار ما این دو را به هم وصل نمودهاند تا دنیا بداند هر دو از آن مسلماناناند.

به نص قرآن کریم و حدیث قولی و عملی پیامبر اسلام (ص) این دو سفر انجام شده و برای ما اهل ایمان ثابت و موردقبول است که هم روحی و هم جسمی بودهاند.
در طول ۱۵ قرن گذشته، فلاسفه، علما، مفسرین و صاحبان عقیده نظرات مختلفی در خصوص این سفر دادهاند که آیا این سفرها انجام شده و اگر انجام شده سفری روحی یا جسمی بودهاند؟ به نص قرآن کریم که میفرماید: «سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِالْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ» و احادیث نبوی این دو سفر انجام شدهاند و ما معتقدیم این دو سفر هم روحی و هم جسمی بودهاند و هم جزو معجزات پیامبر بزرگوار اسلاماند. همچنان که حضرت ابوبکر صدیق (رض) فرمود: اگر رسول خدا در خصوص این سفرها بیش از این هم بفرماید، من بدون شک قبول دارم.
چون وقتی پیامبر اسلام در مسجدالحرام در خصوص این دو سفر بحث کرد، مشرکان با آن بزرگوار مخالفت کردند. ولی حضرت ابوبکر و اهل ایمان آن را تصدیق و قبول کردند، ما هم قول و عمل و سیرت و اسرا و معراج پیامبر اسلام را بدون تردید قبول داریم.

برادران و خواهران محترم به این مطلب توجه کنید؛ پیامبر عزیز ما (ص) ۱۱ سال در مکه شب و روز و در سفر و خانه و کوه و دشت برای دین و پیاده کردن توحید تبلیغ کرد و زحمت کشید و مردم را دعوت به اسلام کرد تا دست از شرک و کفر بردارند و به توحید روی بیاورند؛ اما در مقابل این دعوت او را آزار دادند و در شعب ابیطالب محاصره کردند و بر دوستانش فشار آوردند و ناگزیر به حبشه هجرت نمودند و چند نفر از شاگردانش را شهید کردند و مجال تبلیغ پیدا نکرد ولی خداوند دو حامی برای پیامبرش قرار داده بود که باوجود آنان دلخوش بود. یکی عمویش ابوطالب که خیلی برایش زحمت کشید و دیگری همسرش حضرت خدیجۀ کبرا
در سال ۱۱ بعثت به فاصلۀ ۶ ماه هر دو حامی پیامبر اسلام فوت کردند و حضرت آن سال را عامالحزن نام نهادند. چون ابوطالب حامی عشیرهای و اجتماعی و سیاسی و خدیجه هم حامی مالی و عاطفی و اخلاقی پیامبر اسلام بودند و فقدان این دو پیامبر اسلام را خیلی ناراحت و اندوهگین کرد.
روزی به شاگردش زید فرمود: سخن من در دل سخت مردم مکه تأثیر ندارد و حامیانم را هم از دست دادهام. باید به طایف سفر کنیم. طایف در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی مکه واقع شده و محلی خوش آبوهواست.

کافران در طایف جسم مبارکش را مجروح و او را سنگباران کردند و بدنش زخمی شد. آن شب با خدای خود راز و نیاز کرد و فرمود: یا رب بیش از این به خاطر دین تو دچار مصیبت شوم قبول میکنم و صبر پیشه مینمایم؛ اما تو ای پروردگار صاحب رحم و کرم و بخشش هستی، گوشۀ چشمی به من داشته باش.
پیامبر ما به مکه برگشت، قرآن کریم میفرماید: «لِنُریَهُ مِنْ آیاتِنا» ۱-باید ما قدرت خود را به او (محمد (ص)) نشان بدهیم و بداند زمین و آسمان و هرچه در آنهاست در قبضۀ قدرت ماست ۲- از او تجلیل نماییم و به ایشان خسته نباشید بگوییم که ۱۲ سال است زحمت میکشد. ۳-به او بگوییم پشتیبان تو هستیم به کار خود ادامه بده و ترسی به دل راه نده، آن بزرگوار برای این سه موضوع به سفر اسرا و معراج رفت ما هم آن شب و روز را ارج مینهیم و در این لحظه جمعاً عرض میکنیم «بَلَغ العُلیٰ بِکَمالِهِ کَشَفَ الدُّجیٰ بِجَمالِهِ حَسُنَتْ جَمیعُ خِصالِهِ صَلّوُا عَلَیهِ وَ آله»
بحث دوم: دستاورد و هدیۀ معراج رسولالله (ص)
پیامبر بزرگوار ما ۱۲ سال تمام بصورت مستمر برای مردم مکه در خصوص عقیده و تربیت و تزکیه بحث کرد چون مردم مکه در

درون مریض بودند و قصد داشت یک فکر داشته باشند، یا فکر کفر یا فکر ایمان؛ و نمیشود هر دو طرف را گرفت. کار باید رحمانی یا شیطانی باشد. یا باید در مسیر دین قدم برداریم یا در مسیر بیدینی
در این ۱۲ سال بحثی از احکام و نماز و روزه و زکات نبود چون مردم به لحاظ درونی آمادگی پذیرش اینگونه بحثها را نداشتند. شخصی که در درون مریض است نمازخواندن برایش بیمعنی است. نماز باید زمانی خوانده شود که فلسفۀ خواندنش را بدانیم و وقتی گفتیم «ایاکَ نَعبُدُ» باید واقعاً خود را تنها عبد پروردگار خود بدانیم.
بله عزیزان؛ در سفر معراج به پیامبر اسلام ابلاغ شد از این تاریخ به بعد باید خود و امتت نماز بخوانید وقتی آن بزرگوار به مسجدالحرام آمدند به شاگردانش اعلام فرمود نماز بر ما واجب است. امام مسلم در روایتی از ابن عباس میفرماید: «فَرَضَ اللهُ الصَّلاةَ عَلیٰ لِسانِ نَبیِّکُم» ای مردم نماز بر شما به فرموده پیامبر بزرگوارتان واجب شده است؛ پس دستاورد و هدیۀ شب معراج نماز است.
پیامبر بزرگوار هم میفرمایند: «أوَّل ما یُحاسَبُ بِهِ العَبدُ یَومُ القیامةِ مِنُ عَمَلِهِ صَلاتُهُ»وقتی انسان فوت میکند اولین

سؤالی که بعد از توحید از او پرسیده میشود، در خصوص نماز است.«فَإِنْ صَلَحَتْ فَقَد أَفلَحَ و أنجَحَ»هر کس صادقانه نماز خوانده باشد نجات مییابد«وَ أن فَسَدَتْ فَقَد خابَ و خَسِرَ»و هرکس اهل نماز نباشد بدبخت و بیچاره و خسارتمند است.
پس ای برادران و خواهران حاضر در نماز جمعه؛ در نمازهایتان جدی باشید و نماز را ساده نگیرید و رابطۀ خود را با پروردگارتان قویتر کنید.
پیامبر بزرگوار ما فرمودند: دوست ندارم بمیرم، عرض کردند چرا؟ فرمود به این خاطر که در نمازهایم برای خدای خود بیشتر سجده کنم چون سجده محل تماس عبد با پروردگارش است. شمارا به خدا بیایید اهل نماز باشیم و فرزندانمان را به خواندن نماز تعلیم دهیم.
بحث سوم: جملهای از یکی از بزرگان هورامان به نام ماموستا ملا حسن دزلی
ماموستا حسن دزلی تحصیلکرده الأزهر مصر و فردی متدین و عارف و ادیب و شاعر بوده است.

در حدود سال ۱۹۲۰ که انگلیس در عراق حاکم بود، فرماندار حلبچه که فردی انگلیسی بود، روزی به مشاوران خود گفت: یک نفر محلی باسواد و تحصیلکرده و آگاه برای دفتر خود نیاز دارم. گفتند: همه این خصوصیات را ماموستای دزلی یکجا دارد. ماموستا حسن را از دزلی به حلبچه نزد فرماندار انگلیسی فراخواندند. ماموستا دید که آقای حاکم سگی در بغل دارد. گفت: مرا برای انجام چهکاری به اینجا آوردهاید؟ به او گفتند: حاکم حلبچه نیاز به یک مشاور دارد. ماموستا حسن دزلی فرمود: من به دزلی میروم و جواب را برایتان میفرستم و اشعاری را در جواب این شخص انگلیسی سرود و به حلبچه فرستاد؛ اینجا من سه بیت از اشعارش را آوردهام.
ئیسلام و عیزه ت عیلم و که رامه ت ... کوردو شه رافه ت ره سمی دیرینه
ما کوردها همراه دین هستیم و کورد و شرافت رسمی دیرینه هستند.
ئاخر من قورئان وا له سه ر سینه م ... الطیبات للطیبین
وقتیکه قرآن در سینۀ من است چگونه اجازه میدهم سگ به آن ورود کند و همراه اهل سگ باشم؟

من هه لوی لووتکه ی به رزی دالانیم ... هه رگیز وه ک قالاو ناکه ومه چینه
من در کوههای سربهفلککشیدۀ هورامان متولد شدهام هیچگاه مانند کلاغ برای بعضی انسانها چینه نمیکنم.
برادران و خواهران هورامان؛ دو جبهه دارند ما را خراب میکنند یکی جبهۀ بیدینی و دیگری جبهۀ خرافات، ما میتوانیم از بیدینی دور بگیریم اما خرافات خطرناک است.دارند ما را از توصیههای امثال ماموستا حسن دزلی و مردان بزرگ و مشایخ و علمای بزرگوار دلسرد میکنند، باید خیلی هوشیار باشیم.
یادآوری اول: یادی از غزه
دیشب رسانهها تصویر ۷ فرماندۀ ارشد تشکیلات نظامی حماس را منتشر کردند که چند ماه قبل در غزه شهید شدهاند ولی شهادت آنها بنا به بعضی مصالح مخفی شده بود.
دیشب به اعضای خانوادهام گفتم: نور از سیمای این عزیزان میبارد بدون شک اینها شهیدند. فرماندۀ این شهیدان محمد

الضیف نام داشت.
۳۰ سال پیش در اسرائیل انفجاری رویداده و جماعتی صهیونیست کشته شدهاند و آن را به شهید محمد نسبت دادهاند. ۲۸ سال پیش صهیونیستها میخواستند او را ترور کنند اما این شهید بزرگوار مرتب در حال جهاد به هر سو رفته تا ترور نشود و بتواند به غزه خدمت کند و به همین دلیل او را محمد ضیف یعنی محمد مهمان نام نهادهاند. چند ماه پیش این ۷ نفر شهید شدند ولی اسامی آنان را منتشر نکردند چون اگر این کار را میکردند، فرح و شادی زیادی برای اسرائیل و دلسردی برای مسلمانان غزه بود.
هر چه فکر کردم در مقابل این جنایت چه بگویم چند بیت شعر کردی را مناسب امروز دیدم که آنها را میخوانم.
ئیلاهی پشت و په نامان خوتی... جی ی پارانه وه و دوعامان خوتی
چاک یا خراپ بین ئافریده ی توین ...به خشنده ی گونا و خه تامان خوتی

هه ر چه ند گیروده ی کرده ی خومانین... چاوه ری ره حمین هانامان خوتی
توی جی ئومیدمان پشتیوانمانی ... پاریزه ر مان توی؛ خوامان خوتی
به بی ره حمانه خوین مان ئه ریژن ...مه ولای بی که سان هیوامان خوتی
ما به روح آن قهرمانان جهادگر و مردم غزه درود میفرستیم. شما خودتان در تلویزیون میبینید چیزی برای مردم غزه نمانده است اما شاد هستند و اسرائیل در حال عزاست. نتانیاهوی ملعون اعلام کرده زندگی برایمان نمانده است باید امروز جلسهای برگزار و جنگ را دوباره شروع کنیم هرچند هیچ غلطی نمیتواند بکند اما مراد این است که آنها خودشان هم میدانند که شکست خوردهاند.
مطلب بعدی؛ متأسفانه در بعضی از شهرهای همجوار ما در سایتها جمعی جوان از سلوان مومیکای ملعون دفاع کردهاند که پارسال قرآن را آتش زد و گفتند: کشتن این ملعون خلاف آزادی است.

بله؛ پارسال در همین ایام یک شخص مسیحی اهل عراق به نام سلوان مومیکا در سوئد در جلوی چشمان تمام دنیا و حدود ۲ میلیارد مسلمان قرآن کریم را آتش زد، تمام مسلمانان دنیا ناراحت شدند و در محکومیت حرکت او تظاهرات کردند اما دولت سوئد به بهانه آزادی عقیده از وی پشتیبانی کرد.
آیا اهانت به عقیدۀ ۲ میلیارد مسلمان آزادی است؟!
دو شب پیش مومیکا را در منزلش به ضرب چندین گلوله کشته و راهی دوزخ کردهاند. باور کنید شاید مسیحیها بهاندازۀ بعضی مسلمانان از این شخص دفاع نکردهاند شما خودتان شاهد هستید که چه سایتها و کانالهایی از این شخص دفاع کردهاند.
نام این سایتها را نمیبرم چون میگویند: چرا نام ما را میبرید؟ پس چرا شما از یک کافر مسیحی اهانت کننده به دو میلیارد مسلمان دفاع میکنید؟

دو روز پیش این شخص را به دوزخ واصل کردند و ما خوشحالیم و شادی میکنیم و میگوییم قرآن معجزه است. آن شخص به دوزخ رفت و ما خوشحالیم و برای بعضی جوانانمان متأسفیم که از این شخص دفاع میکنند.
یادآوری دوم: چند جمله در خصوص سفر به تهران
چند سالی است بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ نفر از علمای اهل سنت منطقۀ کردنشین و بلوچستان و خراسان شمالی و جنوبی و ترکمنصحرا و تالش و ... به دعوت شورای برنامهریزی مدارس علوم دینی اهل سنت کشور در تهران یک گردهمایی برگزار میکنند. پارسال این جلسه را در خدمت شهید رئیسی و امسال در خدمت ریاست محترم مجلس شورای اسلامی آقای دکتر قالیباف بودیم.
ذات جلسه مفید است هم درد دل خود را بیان میکنیم و به مسئولان عرض میکنیم مشکلات داریم و هم درد مناطق اهل سنت را میشناسیم.

اهل سنت ایران در ۱۵ استان جمهوری اسلامی ساکن و در ۱۰ استان چون کرمانشاه و کردستان و آذربایجان و بوشهر و بندرعباس و بلوچستان و گلستان و خراسان شمالی و ... مرزنشین و مرزدارند
بنده امسال به نمایندگی از غرب کشور در آن جلسه سخنرانی کردم و از طرف بوشهر و بلوچستان و گلستان هم افرادی صحبت کردند.
حقیقتاً حتی اگر جلسه تشریفاتی هم بوده باشد سخنان آن جلسه مفید بودند؛ به بعضی حرفها گوش میدادم متوجه شدم که از بعد سیاسی و فرهنگی و سواد و معلومات ما ۵۰ سال از آنان جلوتریم ولی به بعضی سخنان هم گوش میدادم که شاید از بعد پایبندی به مسائل دین و نماز و طلبه و حجره سالهای سال از آنان عقبتریم.
مثلاً یکی از آنان میگفت: در منطقهٔ ما جمهوری اسلامی اجازه نداده حتی مستخدم مدرسه هم از اهل سنت باشد. بنده به آقای قالیباف گفتم: ما شاکریم چون در منطقۀ ما ۹۰ درصد کارمندان و مسئولیتهای جمهوری اسلامی از بعد سیاسی و فرهنگی و آموزشوپرورش در اختیار نیروهای بومی و اهل سنت است هرچند برای جمهوری اسلامی بعضاً در منطقه مشکلات

زیادی درست شده ولی حریت ما بیشتر است.
یکبار به گرگان رفتم به من گفتند: حاضرید به منطقۀ ترکمنصحرا بروید و در آنجا صحبت کنید؟ گفتم: بله حاضرم. در سخنرانیام در آققلا گفتم: برادران ترکمن؛ شما نه کومله و نه دموکرات و نه پژاک دارید؛ خدا را شکر کنید چون هیچ مشکلی ندارید. ما در منطقه مشکلات داریم. هنر آن است در کردستان بتوانید از جمهوری اسلامی دفاع کنید نه در بوشهر و ترکمنصحرا، قابلذکر است مردم مناطق مورداشاره انسانهای خوب و محترم و جای تکریماند. فقط خواستم عرض کنم وجود آن جلسات مفید است به مسئولان محترم هم گفتهایم برایمان کار کنند اگر کار کردند، ممنون هستیم و اگر کار نکردند، خودشان ضرر میکنند.
یادآوری سوم: ما و بهمنماه در تاریخ انقلاب
امروز اولین روز از دهۀ فجر و مقدمۀ ۴۶ سالگی پیروزی انقلاب اسلامی است. بسیاری از جوانانی که امروز در مسجد حضور دارند، در اوایل انقلاب متولد نشده بودند ولی ما عمری را گذراندهایم و ۴۵ سال است در بطن این قضایا قرار داریم.
۱۲بهمن و ورود بنیانگذار جمهوری اسلامی به ایران را تبریک عرض میکنیم. ما مدیون شهدا و امام شهدا و ایثارگران و ملت شریف ایران هستیم.
مجدداً چهل و ششمین سال پیروزی انقلاب اسلامی را به ملت شریف ایران و مقام معظم رهبری و شما عزیزان و همۀ ایثارگران و خانوادههای محترم شهدا و رزمندگان تبریک عرض میکنم و از خداوند متعال درخواست میکنم عزت و سلامتی و امنیت و معیشت شایسته به ملت ایران عطا فرماید.انشاءالله
والسلامعلیکم و رحمةالله و برکاته
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد