به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه خوزستان - حجتالاسلام و المسلمین محمدهادی مفتح، در نشست وحدت حوزه و دانشگاه که امروز(26 آذر) در تالار شهدا دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز برگزار شد، با بیان این که عمر شهید مفتح با وجود کوتاهی از عرضی عمیق برخوردار بود، اظهار کرد: حضور شهید مفتح در هر مکان باعث میشد شعاع فراوانی را از وجود خود متأثر کند.
وی گفت: اقامت شهید مفتح در سال 49 در قم ممنوع شد و پس از آن به دعوت آیتالله شهید مطهری به تهران رفت. رژیم پهلوی به ممنوعیت اقامت ایشان اکتفا نکرد و شهید را ممنوعالامنبر کرد، چراکه به تأثیرگذاری شخصیت وی آگاه بودند.
مفتح با تأکید بر نورانیت حرکات سیاسی شهید مفتح گفت: از سال 55 به بعد تنها کسی که در میدان مبارزه ایستاد ایشان بود، چرا که دیگرانی چون امام خمینی(ره) در تبعید بوده و برخی دیگر در زندان و یا ناامید از مبارزه بودند.
فرزند شهید آیتالله مفتح ادامه داد: ایشان اندیشه وحدت حوزه و دانشگاه را از دهه 30 خورشیدی تعقیب میکرد و تنها کسی بود که با لباس روحانیت در دانشگاه حاضر شد و این حرکت ایشان ولو آنکه بدون هیچگونه تبلیغی باشد، همان که دانشگاهیان یک دانشجوی موفق را با لباس روحانیت میان خود ببینند تأثیرگذار بوده است.
وی افزود: شهید مفتح در فضایی که دانشگاهیان از نظر حوزویان بیدین بودند به دنبال نزدیکی حوزویان و دانشگاهیان بود. ایشان به این نکته واقف بود که باید افراد متدین دانشگاه را جذب کرد.
مفتح با بیان اینکه ابتدای شکلگیری دانشگاه توسط رضاخان همزمان با ضدیت رژیم پهلوی با حوزویان و دینداری بود، گفت: این رژیم دانشگاه مقابل دین را مطلوب میشمرد و برای نهادینه شدن بیدینی در دانشگاه برنامهریزی میکرد.
فرزند شهید آیتالله مفتح تصریح کرد: برخی از نخستین تربیتشدگان دانشگاهی علاقهمند به تحقق دینداری در دانشگاه بودند. هدف آنها دیندار کردن دانشگاهیان بود اما در این میان مشکل اساسی عدم فهم دانشگاهی و عالم دینی از یکدیگر بود و راهحل آنها برای این موضوع اندیشه اسلام منهای روحانیت بود که نتیجه آن منجر به شکلگیری گروه مجاهدین خلق شد.
وی افزود: اعضای مجاهدین خلق بدون روحانیت به دنبال آشنایی با دین بودند و به همین علت انحراف در دین آنها ایجاد شد و چند سال پس از اعلام موجودیت به صورت رسمی طرفداری از اندیشه مارکسیسم را اعلام کردند.
مفتح گفت: خروج جوانان مجاهدین خلق از دین مقدار زیادی از توان جوانان متدین را از بین برد و انحراف آنها تأثیر شکنندهای بر جوانان مسلمان ایجاد کرد. رژیم پهلوی حوزه را مهد دین و دانشگاه را مهد علم معرفی میکرد به صورتی که در دانشگاه از دین خبری نیست و در حوزه از علم ردپایی یافت نمی شود و شهید مفتح این عدم همراهی، همفکری و همزبانی میان حوزه و دانشگاه را اساس این مشکل دانست لذا در مسجد جاوید در تهران و پس از آن در مسجد قبا به همراه کردن روحانیون و دانشگاهیان همت ورزید.
مفتح ادامه داد: برای نخستین بار در تاریخ فردی غیرمعمم در ماه رمضان در مسجد سخنرانی کرد. شهید مفتح در سال 56 برای نخستین بار سخنرانیهای مسجد قبا را به گونهای طراحی کرد که روحانی و دانشگاهی در مسجد حضور یابند و نظرات خود را اعلام کنند و امام خمینی(ره) در نجف و در زمان تبعید نیز این حرکت را تأیید کردند و شهید مفتح در سه سال پایانی عمر رژیم پهلوی این سنگر را حفظ کرد.
فرزند شهید آیتالله مفتح تأکید کرد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی شهید مفتح در پاسخ به درخواست پذیرش پستهای سیاسی وظیفه اصلی خود را حضور دانشگاه عنوان میکرد و در همین راستا نخستین سمینار وحدت حوزه و دانشگاه را در دانشگاه الهیات برگزار کرد؛ چرا که او میدانست شور انقلاب اسلامی باعث همراهی همه جناحها و فکرها شده و پس از فروکش کردن این شور انقلابی اختلافها دوباره جریان مییابد بنابراین این فرصت را غنیمت شمرد.