به گزارشهزار ماسوله، در روزگار ارتباطات و انفجار اطلاعات،عقب مانده از قافلهی تعلیم و تربیت آن کسی است که شیوهی آموختنش قدیمی و از شیوههای نوین آموزشی به دور باشد. از نشانههای یک جامعهی پویا و متمدن هم پا شدن است با روند سریع علم و تکنولوژی؛ چرا که آرمیدن زیر سایهی درخت دانش و معرفت نیاز به نگرشی تازه دارد و تلاشی مضاعف. امروزه به یمن پیشرفت رسانههای دیداری و شنیداری، در مسیر رسیدن به مدینه فاضله راههای میانبری کشیده شدهاند که رهروان را در این قدمگاه نفسگیر یاری میدهند.
اینترنت و ایجاد فضاهای مجازی تحفههای نوبری هستند از ثمرهی دانایی و توانایی قرن ۲۱٫ بودن با سایتها، جستجو در پایگاههای تحلیلی و خبری و عضویت در شبکههای اجتماعی جزئی لاینفک از برنامهی مدون شدهی انسان امروزی است.
در شهر و دیارمان به وفور افرادی هستند که هر روز سری به این پایگاه و آن سایت زده و شب هنگام رویدادهای یومیه را از سایتهای محلی جویا میشوند.
مقالههای وزینی که میآیند، نظراتی که به اشتراک گذاشته میشوند، گزارشهایی که تهیه میشوند موجب آگاهی بیشتر شهروندان و سبب ارتقای فرهنگ شهروندی شده و نویدی است خوش خبر برای این مردمان نخبه پرور که همواره اندرپی رشد و کمال هستند.کسب مقامهای درخشان توسط سایتهای شهر مدالی است رنگین بر سینهی کاربران خوش سلیقه و نمرهی بیستی است برای مدیران و اداره کنندگان آنها که شب و روز برای بالندگی فرهنگ این مرز و بوم در زحمت و تکاپویند.در این نوشتار به دور از غرض به تلاشهای طاقت فرسای این بزرگواران ارج نهاده و نکاتی را از باب ادب و یادآوری چینش مینمایم.
- بایسته است مدیران فرهیخته از تجربیات سایتهای موفق استانی و برتر کشوری استفاده نموده و دانش مربوطه را بیش از پیش افزایش دهند.خبرنگاران محترم زوم دوربینهایشان را بر شخصیتهای واحد متمرکز نکرده و قلم نوشتههای خود را به سوژههایی خاص و سفارش شده محدود ننمایند؛بلکه چشم تیزبین مشکلات مشهود شهر و پژواک خواستههای معقول شهروندان باشند.
- از مهمترین دلایل کامیابی عالی جنابان، پیشقدم بودن در این عرصه مجازی است. چه بسا اگر کسان دیگری قدم نخست را بر میداشتند حال قرعه خوشنامی به اسم آنها در میآمد. با این وجود نباید کار شبانه روزی این عزیزان را فراموش نموده و موفقیت ارزشمندشان را نادیده بگیریم.
- با توجه به اینکه سطح سواد و معلومات کاربران در یک تراز مساوی قرار نگرفته است، باید مقالات و مطالب ارسالی به شیوهای گزینش شوند که همگان بتوانند از آنها بهره گیرند. لذا شایسته است دانشمندان گرامی و نویسندگان وارسته نوشتههای علمی و تخصصی خود را در مجلهها و سایتهای مربوطه به نمایش بگذارند.
- کامنتهای زیادی بدون نام و نشان و با اسمهای مستعار قلمفرسایی مینمایند.گاهاً دردی دیرینه از آلام اجتماعی را ذکر مینمایند. چه زیباست در پایان نوشتهها اسم واقعی فرد هم ذکر شود.
بیایید با سعهی صدر اندیشهها و افکار یکدیگر را تاب آورده و حلاجی نوشتههایمان را هدیهای بدانیم نفیس از طرف منتقدان نه پیکانی از سمت آنها. پس چون آیینهی پاک ژولیدگیهای نوشتاری اصدقاء را منعکس نموده،ما هم دستبوس آن کسانی باشیم که از روی اخلاص و دوستی در سبک و سنگینی نوشتههایمان قلم رنجه میکشند. به جد باور داشته باشیم بر روی این کرهی خاکی هیچ انسانی که بدور از خطاهای لسانی و مبرا از عصمت نوشتاری باشد، یافت نمیشود.
- دیده شده است نویسندهای محترم مقالهای را به نگارش درآورده و در سایتی میگذارد. خوانندهای نام آشنا و هم مرام در جملاتی بی روح همراه با تملق به تمجیدش میپردازد. داستان به این سر به انتها نمیرسد. مدتی میگذرد، از طرف مداح خوش زبان سطوری میآیند؛ حال دوست باوفا در کامنتی چند خط، قلم به دست و زبان به ریا به جوابش میآید. شگفتا هرکدام از سروران بر نوشتههای یکدیگر نقدی دارند ظریف، اما به رسم تعارفات کاذب آن را مطرح نمیکنند.
- پیشنهاد و التماس حقیر برای صاحبان اندیشه و اهل قلم، گوشهگیر و خانهنشین در شهرمان این است: ای بزرگواران، نسبت به آئین و فرهنگ قومتان احساس مسئولیت نمایید، دل نوشتههایتان را به ضیافت خانههای نسل جوان و دگراندیش جامعه ببرید. مطمئن باشید گفتار و نوشتار سبزتان صدقهای است جاریه و حسنهای است ماندگار که در پروندهی اعمال دنیوی و اخرویتان همیشه جاودان خواهد ماند.
- مسئولین ادارات، نهادها و ارگانهای دولتی مجال بوجود آمده در نقد سازنده را جولانگاهی برای خویشتن قلمداد فرض نکنند، موضع گیریهای سیاسی و امنیتی اتخاذ ننمایند. به بهانههای واهی پای دادگاه و محکمه را به میان نکشند.
- در پایان این نکتهی مهم را یادآور میشوم، زیاد نفس کشیدن در فضاهای مجازی سمی است کشنده که میتواند از اوقات مطالعه و نوشتن کاسته و ما را از کتاب و کتابخوانی بدور دارد. پس توجه به این مهم عزمی استوار میخواهد و ارادهی قوی.