کنگر تنها استفاده غذایی ندارد، بلکه خواص دارویی آن از سالیان دور نزد مصریها و در رم باستان آشنا بوده است.خاصیت و قدرت واقعی کنگر اما در دهه30 میلادی با کشف ماده فلاونوئید (Flavonid) آشکار شد.
کاشف آن «آلبرت وان زنت گیورگی ناگیراپولت»،(Albert von Szent-Gyِrgyi Nagyrapolt) بود که بخاطر آن جایزه نوبل دریافت کرد. این ماده به ویتامین (P) معروف شد و از کنگر برای درمان بیماریهای معده و روده استفاده میشود.و در رشته كوههاي زاگرس به وفور يافت مي شود.