به گزارشهزار ماسوله، به نقل از زریوار خبر این، قصه دلتنگی بسیاری از خانواده‌هاست كه در زندان‌های گوشه و كنار ایران به دلیل جرائم غیرعمد با رویای آزادی، زندگی كه نه، فقط روزگار را به سر می‌برند و چشم به در دوخته‌اند تا شاید خیران گوشه چشمی به آنان داشته باشند و با انفاق مالشان در راه آزادسازی یك شهروند از بند، زندگی سلامی دوباره به آنها داشته باشد.
چشم به راه مهر خیران
با حضور در زندان‌های كشور و كردستان می‌توان طیف گسترده ای از افراد را در سنین مختلف دید كه همه چشم به راه مهر خیران هستند تا از این وضع نجات یابند و بازهم بتوانند عزیزان خود را درآغوش بگیرند.
این حكایت افرادی مانند «یوسف رشیدی» 37ساله و اهل مریوان است كه به دلیل وقوع یك حادثه ناخواسته، امروز در زندان به سر می‌برد. وی پدر 3فرزند است كه فقط به دلیل بروز حادثه‌ای ساده و باورنكردنی، سبب قطع نخاع شدن یك كارگر ساختمانی شده كه این جرم غیرعمد، تاوان سنگینی برای وی داشته است و آزادی‌اش بهای سنگین دارد.
این سرپرست خانوار كه برای زندگی شرافتمندانه و تأمین مخارج فرزندانش از راه حلال كسب درآمد می‌كرد، اكنون محكوم به پرداخت دیه 500میلیون تومانی است تا بار دیگر طعم آزادی را بچشد، اما افسوس كه هرگز در زندگی‌اش به چنین مبلغی حتی فكر هم نكرده است، چه برسد به اینكه این رقم را بتواند به‌عنوان بهای آزادی‌اش بپردازد.
یك سهل‌انگاری ساده
این پدر فقط به دلیل رعایت نكردن اصول ایمنی و اصابت یك جسم سنگین به كارگر ساختمانی براثر بی‌توجهی به زندان افتاده است. شاید این حادثه در انتظار بسیاری از افراد دیگرهم باشد یا برای بسیاری دیگر اتفاق افتاده باشد، اما این‌بار این خانواده مریوانی درگیر این مشكل شده‌اند و امروز چشم به راه مهر و كمك‌های خیران هستند تا سرپرست خانواده را از‌بند زندان آزاد كنند.
«هیمن رشیدی» پسر این زندانی جرائم غیرعمد كه امروز در زندان به سر می‌برد، برای رفع این مشكل و كمك به پدرش دست به دامان روزنامه همشهری كردستان و سایت زریوار خبر شده است و می‌خواهد از این طریق از خیران استان و كشور طلب كمك كند.
وی در این زمینه اظهارمی‌كند: پدرم اواخر سال 1391 شب هنگام برای كمك گرفتن از كارگری به نام «حسین» برای تعمیر و مرمت سقف خانه خود در یكی از روستاهای دوردست و سخت‌گذر از توابع مریوان مراجعه می‌كند، اما از وی جواب رد می‌شنود و با توجه به امتناع وی از انجام كار، تصمیم می‌گیرد خودش به تنهایی سقف را مرمت كند.
هیمن از سختی‌های زندگی خانواده‌اش می‌گوید و می‌افزاید: پدرم با توجه به بارندگی و احتمال فرو ریختن سقف، برای انجام این كار اصرار داشت و ناچار شد به تنهایی مشغول كار شود و برای این كار هم در ابتدا اقدام به پایین انداختن سنگ‌های روی پشت بام كرد.
حادثه ناگوار
فرزند این زندانی جرائم غیرعمد با اشاره به غیرعمد بودن واقعه عنوان می‌كند: پدرم به خیال اینكه در حیاط خانه، هیچ فردی حضور ندارد، سنگ‌ها را به داخل حیاط منزل مسكونی پرتاب می‌كند، اما ناگهان همان كارگر كه از آمدن به همراه پدرم و انجام این كار امتناع كرده بود، بدون هماهنگی قبلی، وارد حیاط خانه می‌شود و درحالی كه پدرم از حضور وی در خانه خبر نداشت، سنگی به وی اصابت می‌كند.
هیمن می‌افزاید: همین موضوع سبب شد اتفاق ناخواسته‌ای رخ دهد و این كارگر قطع نخاع شود؛ حادثه‌ای كه خود دلیلی برای این موضوع می‌شود كه امروز پدرم روزگار خود را در زندان سپری كند و تاوان گناهی را پس دهد كه هرگز قصد انجام آن را نداشته است.
وی با اشاره به نداشتن قصد قبلی برای ضربه وارد كردن به كارگر صدمه دیده، ادامه می‌دهد: اگر پدرم می‌دانست حسین در آن روز نظرش عوض می‌شود و برای انجام كار به خانه ما می‌آید، هرگز بی‌احتیاطی نمی‌كرد و گرفتار میله‌های زندان نمی‌شد. هیمن ادامه می‌دهد: پدرم با وجود اینكه دچار مشكل جسمی است، باید برای پرداخت دیه فرد آسیب دیده كه قطع نخاع شده است 500میلیون تومان پرداخت كند. توان پرداخت چنین مبلغی نداریم و انتظار داریم كه خیران استان و كشور به یاری ما بشتابند.
توان پرداخت دیه را نداریم
مادر خانواده كه اكنون سرپرست خانواده‌ای با 3 فرزند است نیز می‌گوید: همسرم به دلیل یك حادثه ناخواسته به زندان افتاده است و مجبورم كه به جای نان‌آور خانه، شكم گرسنه فرزندانم را سیر كنم.
«ایران كریمی» می‌افزاید: این اتفاق را شاید بتوان نوعی قضا و قدر دانست، چراكه همسرم هرگز به عمد این كار را انجام نداد و روحش هم از حضور این كارگر درحیاط خانه آگاه نبود.
وی می‌افزاید: ازسوی دادگاه برای همسرم بیش از 500میلیون تومان قرار پرداخت دیه صادر شده است تا كارگر مصدوم شده رضایت دهد و همسرم آزاد شود، اما نمی‌توانیم این پول را تهیه كنیم. مادر این خانواده مریوانی با اشاره به وضع مالی خانواده‌اش عنوان می‌كند: با توجه به شرایط مالی و كسب و كار خانواده‌ام، تهیه این مبلغ غیرقابل تصور است و از پرداخت این هزینه ناتوانیم.
كریمی با عنوان همدردی با خانواده كارگری كه قطع نخاع شده است، ادامه می‌دهد: این مصدوم نیز 3 فرزند دارد كه هنوز هیچ یك از آنان به سن قانونی نرسیده‌اند و قادر به كار كردن نیستند. من به خانواده این كارگر مصدوم نیز حق می‌دهم كه خیلی سخت رضایت دهند، اما آنان كه طعم شرایط نامساعد مالی را چشیده‌اند، می‌دانند كه وقتی پولی در كار نیست، نمی‌توانیم این مبلغ را برایشان تهیه كنیم.
وی اضافه می‌كند: به دلیل زندانی شدن شوهرم، مشكلات خانواده ما دوچندان شده است و دیگر نمی‌دانیم چه كنیم. توان من فقط درحد سیر كردن فرزندانم است و نمی‌توانم دیه این كارگر مصدوم را بپردازم.
مکث
خیران به داد ما برسند
مادر خانواده مریوانی می‌گوید: اگر وضع به همین منوال پیش رود، شوهرم مجبور می‌شود همه عمرش را برای جرمی كه هرگز قصد انجامش را نداشته در زندان باقی بماند و فرزندانش هم در حسرت دیدار پدر بسوزند و بسازند.
«ایران كریمی» می‌افزاید: از خیران انتظار داریم كه به خانواده ما كمك كنند تا این مشكل هرچه سریع‌تر رفع شود و هر‌دو خانواده از این دردسر نجات یابند.
وی با اشاره به مشكلات جسمی شوهرش عنوان می‌كند: زخم كوچكی در دست همسرم به وجود آمده بود كه امروز به حفره تبدیل شده است. به همین دلیل توان كاركردن از وی گرفته شده است.
كریمی اضافه می‌كند: چشمان خانواده ما به دستان خیرانی است كه با ارائه كمك‌های خود، ما را از این مشكل نجات دهند.
این خانوادهدر روستای کوره دره زندگی می کنند. و خیران که تمایل دارند به این خانواده کمک کنند می توانند با زریوار خبر در ارتباط باشند.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد