به گزارش هزارماسوله ، اینروزها برخی ها را می بینم که عنوان مدیر و مسئول را با خود به یدک می کشند ، اما از مفهوم مدیریت نه چیزی درک کرده اند و نه معنای مسئولیت را فهمیده اند.
با کمال تاسف این جماعت از مدیریت ، عنوان و مزایا و ... و از مسئولیت روزمرگی و باری به هر جهت کار کردن را برای خود معنی کرده اند.
این در حالی است که مدیریت و مسئولیت پذیرفتن یعنی قبول شرایطی که در آن باید برای حوزه مسئولیت خود ، هم انرژی کار ، هم آگاهی و هم دغدغه لازم برای پیشبرد اهداف سازمانی را داشته و صد البته بدان هم معتقد باشیم.
در نظام مقدس جمهوری اسلامی مدیریت نه به معنای عنوان گرفتن و کسب مزایا و نیز نه به معنای روزمرگی و بی توجهی به مردم و اهداف سازمانی بلکه در مدیریت اسلامی مدیر باید خادم مردم ، خستگی ناپذیر و متفکر و خلاق در حل مشکلات مردم باشد .
مدیریت باید جهادی ، در راستای منافع عمومی و گره گشایی از کار مردم انجام گیرد .
اینروزها مدیرانی را می بینم که بجای مدیریت ریاست می کنند ، بجای انجام وظیفه، ترک فعل دارند ، بجای خلاقیت در کار ، روزمرگی می کنند و بجای گره گشایی و اصلاح روند ها ، مانع تراشی کرده و ترک فعل و کم کاری خود را توجیه و نکرده های خود را حق جانبدارانه هم عین حقیقت جلوه می دهند .
اینها قانون را حربه ای برای نکردن ها و دستاویزی برای توجیه عملکرد ضعیف خود می کنند و هر جایی که می خواهند از زیر بار مسئولیت فرار کنند ، قانون را بعنوان مقصر معرفی و خود را از مهلکه دور می کنند.
باید به این مدیران گفت که در فلسفه مدیریت اسلامی ، مدیریت یعنی پذیرفتن مسئولیتِ خدمتِ بی منت و بی انتها به مردم و مسئولیت به معنای عافیت طلبی نیست .
وقتی از رهبر معظم انقلاب( مدظله العالی ) ، رئیس جمهور محترم ، مدیران ارشد کشور ، قوانین و مقررات همه و همه بر خدمت به مردم توصیه و تاکید دارند دیگر چه معنی دارد که برخی از مدیران ترک فعل داشته و نکرده های سالهای سال خود را عین قانون و قانون را وسیله توجیه کم کاری های خود می کنند؟!
متاسفانه برخی از مدیران آنقدر در مسئولیت مانده اند که دیگر تبدیل به فسیل شده و هیچ حرکتی از خود نشان نداده و این خود ظلم و جفای مضاعف در حق قانون ، نظام و مردم است.
باید به این کسانی که در نظام اسلامی ادعای مدیریت می کنند و پست گرفته اند اعلام کنم که " مسئله اینست ، کار کردن یا نکردن " مرز بین مدیریت استاندارد در نظام مقدس جمهوری اسلامی می باشد ، یعنی ابتدا و انتهای مدیریت به تدبیر در امور و تحصیل رضایت مردم که رضای خداوند هم در آن است ختم می شود .
تاسف می خورم وقتی برخی مدیران را می بینم که آسمان و ریسمان بهم می بافند و زمین و زمان را بهم می دوزند که بگویند راه ما درست و روش ما بهترین بوده و مقصر را مردم و قانون معرفی می کنند.
به اینها باید گفت که اگر شما درست عمل کرده اید پس چرا وضعیت اینست ؟!
البته مدیرانی را هم داریم که شبانه روز و جهادی آماده کارند و اگر هم کاری سازمانی نداشته باشند متفکرانه و خلاقانه پای کار هستند و پیش می روند که باید تقدیر کرد .
تحرک بخشی ، ایده سازی و اصلاح روندها در دستور کار ماست .
وقتی مدیران ارشد کشوری و استانی همه به تلاش و خدمت تاکید دارند جای روزمرگی عمل کردنی نمی ماند .
آستین خدمت را باید جایگزین پای لنگ پشت میز نشینی و روزمرگی عمل نمودن ها کرد .
حل مشکلات مردم در اولویت همه بزرگان نظام ، در راس برنامه ها و در صدر قانون می باشد .
✍️ سید علاءالدین حیدری
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد