برگزاری مراسم آئینی پیرشالیار جشنی به قدمت تاریخ در اورامان

سرویس: اجتماعیکد خبر: 295672|02:59 - 1395/11/14
نسخه چاپی
برگزاری مراسم آئینی پیرشالیار جشنی به قدمت تاریخ در اورامان
آیین باستانی «پیر شالیار» با قدمتی چند هزار ساله، هر سال اواسط بهمن‌ماه در شهر «اورامان‌تخت»، از توابع شهرستان سروآباد، با شکوه خاصی برگزار می‌شود.

به گزارشهزار ماسوله، آیین باستانی «پیر شالیار» با قدمتی چند هزار ساله، هر سال اواسط بهمن‌ماه در شهر «اورامان‌تخت»، از توابع شهرستان سروآباد، با شکوه خاصی برگزار می‌شود.

 

این مراسم که مردم منطقه آن را «عروسی پیرشالیار» می‌گویند، هر سال در فصل زمستان و در نیمه‌های بهمن‌ماه و ادامه آن در اواسط فصل بهار مصادف با 18 اردیبهشت‌ماه برگزار می‌شود. این مراسم، نماد عینی مشارکت‌ فعال مردم در مناسبت‌های مختلف اجتماعی و فرهنگی است و سابقه‌ای به قدمت تاریخ دارد.

 

هر چند نام مراسم عروسی است، ولی در اصل پیر شالیار یک مراسم آیینی و سنتی است که در آن قربانی می‌کنند و به ذکر و راز و نیاز با خدا می‌پردازند.

 

این مراسم که هر سال در آخرین چهارشنبه و پنج‌شنبه منتهی به نیمه بهمن‌ماه برگزار می‌شود، آیینی است که بعضی از مورخان برگزاری آن را به یک هزار سال گذشته نسبت می‌دهند و عده‌ای دیگر نیز معتقدند قدمت این مراسم بیش از این‌هاست.

 

پس از پشت سر گذاشتن کوه‌های سر به فلک کشیده و پوشیده از برف و عبور از جاده‌های پر پیچ و خم و گذر از کنار رودخانه سیروان، و در این روستای اورامان مراسم عروسی پیرشالیار هرساله با حضور پرشکوه مردم از شهرهای اطراف برگزار می شود.

 

شهر اورامان که تا چند سال پیش به عنوان روستای اورامان شناخته شده بود با معماری ویژه و طبیعت بکر و زیبایش هم‌اکنون به عنوان یکی از مناطق گردشگری کشور مطرح است و حتی گاه علاوه بر گردشگران داخلی افرادی را نیز از دیگر کشورهای خارجی مهمان خود می‌بیند.در این شهر، بام هر خانه حیاطی است برای خانه دیگر و این داستان همچنان تا پشت روستا ادامه می‌یابد. معماری سنتی این روستا مبتنی بر سنگ است و در ساخت خانه‌های مسکونی به هیچ وجه از ملات استفاده نشده است و به عنوان هزارماسوله کردستان آن را نیز می شناسند.

 

این مراسم شامگاه سه‌شنبه با تقسیم گردوهای باغ پیر شالیار بین اهالی روستا آغاز می‌شود و به ترتیب با مراسم «کلاو روچنه»، قربانی کردن گاو و گوسفند و بز، پخت غذاهای مخصوص، دف‌نوازی، سماع، پخش نذورات بین اهالی، نماز و ذکر و دعا و همچنین برپایی مراسم شب‌نشینی و دست به دست گرداندن کفش چرمی ‌پیر شالیار و تبرک آن و پخت نان مخصوصی به نام «کلیره مژگه» (که از خمیر آرد، گردو خرد شده و پیاز درست می‌شود) 3 روز متوالی ادامه می‌یابد.

 

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد