شجاعت غواص بهمن پرورش، سیروان را مغلوب خود ساخت/بهمن پرورش: من از جانب مسئولان هیچ حمایتی نشده ام

به گزارشهزار ماسوله،بهمن پرورشغواص بی ادعای کرمانشاهی، با حضور در شهرستان پاوه جهت پیدا کردن پیکر غرق شده در پل دوآب رودخانه سیروان در گفتگویی با خبرنگار ما اظهار داشت: بنده بهمن پرورش فرزند مرحوم محمد پرورش ، یکی از مبارزان صنعت ملی نفت ایران بوده که بعد از صدور فرمان تاریخی ملی شدن صنعت نفت،پدرم اولین فرد ایرانی بود که شجاعت نمود شیر فلکه نفت را بر روی انگلیسیها ببندد.قرار بود مرحوم پدرم به عنوان چهره ماندگار نفت معرفی شود و اکنون اسناد ماندگارمبارزات پدرم  در وزارت نفت نگهداری می شود.

وی افزود: متولد 1346 هستم و از زمان 4 یا 5 سالگی در رودخانه سیمره، شنا کردن را، در کنار پدرم که ازشناگران وماهیگیران حرفه ای بود فرا گرفتم و در سن14 سالگی به ورزش روی اوردم در ورزش هایی همچون کشتی، بوکس، کوه پیمایی و صخره نوردی و شنا فعالیت داشته ودارم.

وی گفت: غواصی سطح را نیز در سال 1360 در سراب های چون نیلوفر، خضر الیاس و خضر زنده کرمانشاه شروع کردم ، و با اینکه مربی اصلا نداشتم، غواصی را به صورت حرفه ای فرا گرفتم.

وی در پاسخ به این سوال که اولین کسی را که در آب های خروشان و یا دریاچه ها نجات داده اید در چه سالی بود گفت: 28 سال پیش من یک نفر را به اسم رضا میهن پرست در سراب خضر الیاس نجات دادم او در حالی که بر روی یک تیوپ با دوستان خود شوخی می کرد تیوپ واژگون شد، او به مرحله غرق شدگی رسید با اینکه تبحر زیادی  نداشتم، وی رابا هول دادن به قسمتهای کم عمق نجات دادم.

وی ادامه داد: از آن موقع تاکنون ، در مکانهایی که خودم حضور داشته ام،خصوصا در عملیاتهای امداد ونجات و همچنین افرادی را در سوانح کوهستان ، اتش سوزی، تصادفات جاده ای  نجات داده ام ،آمار مستند 99 نفرازمرگ حتمیرا که نجات داده ام دارم و آخرین نجات یافته هم مربوط به شخصی بود که سه ماه پیش در قسمت برزخ غارقوری قلعه در جریان نفوذ ومستند سازی ان غار زیبا بودیم که ان شخص به مرحله غرق شدگی رسید و او را سریع نجات دادم همچنین با پیدا کردن پیکر غریقان بی شماری در رودخانه های خروشان سدهای عمیق وتاریک و چاه های مخوف هزاران خانواده داغدار ایرانی را از نگرانی خارج کرده ام.

وی گفت: اکنوندر 22 استان بزرگ و 92 شهر ایران، بارها تا سر حد جان ، امداد رسانی داشته ام و 30 هزار ساعت عملیات سخت و جانفرسارا همراه با ریاضت در آبهای سرد و خروشان و گاه آلوده در ایران را به ثبت رسانده ام.

وی ادامه داد: افتخار می کنم به عنوان یک عضو کوچکی از جامعه کُرد و یک قطره از اقیانوس این جامعه، خادم اقوام بزرگی چون بلوچ، زابلی، ترکمن ، کرمانچ .بختیاری، قشقایی، لُر، ترک،لک ، کرد، عرب، مازنی، فارس و گیلانی بوده ام.

پرورش تصریح کرد: سعادت نوکری مردم نصیب هرشخصی نمیشود این موفقیت که خادم تمامی این اقوام بوده ام، به لطف خداوند بوده، و در این مسیر هیچگونه خودستایی ندارم و تنها خود را کمترین میدانم.

وی در پاسخ به این سوال که چه چیزی باعث ایجاد انگیزه در دنبال گرفتن غواصی در درون شما شد گفت: من در زمانی که 5 یا 6 ساله بودم، عاشق فیلمی به اسم تارزان بودم ،دریکی از صحنه ها سه چهار نفر غواص با تارزان در زیر آبها درگیر بودند و برای همدیگر تیر هایی را با تفنگ زیر ابی ارسال می کردند و همزمان که در زیر آب قرار داشتند، حبابهایی که غواصها بخاطر دم وبازدم در آن آب که پوشیده از گیاهان زیبا بود جلوه ای بی نظیر شکل داده بود که هرگزفراموشم نخواهد شد آن حبابهای زیبا در روح و روان من ثبت گردید و انگیزه شنا کردن و غواصی من هم از همان موقع در وجودم ایجاد گردید.البته شنا کردن در بین خانواده ما همواره وجود داشته است.

ایشان در ادامه گفت: از سال 1382 تا به اکنون نزدیک به 20 بار در اکثر نقاط رودخانه سیروان تا مرز دربندی خان عراق برای پیدا کردن اجساد به پاوه آمده ام.

پرورش در پاسخ به این سوال که آیا تحت تاثیر روحیات خود در پیدا کردن اجساد قرار گرفته و گریه کرده ای گفت: بعضی از غریقان را که پیدا کرده ام،پا به پای خانواده هایشان گریه کردم، و با اینکه همیشه آدم خنده رویی بوده ام در کنار رودخانه و یا دریاچه ای که بستگان غریق حضور داشته اند به حرمت انها هیج' وقت لبخند کوچکی رابرلب نداشته ام و همیشه احساسم بر این بوده است که آن خانواده را همچون خانواده خودم بدانم.

وی افزود: طی این سالیان30بار شبانه اقدام به امداد کرده ودر تاریکی مطلق 30غریق را در اعماق مخوف ابها پیداکرده ام و این بار هم که در شهرستان پاوه برای پیدا کردنجسد مرحوم نعمت نقشبندی حضور یافته ام،حدود ساعت 8 شب به محل رسیدم و با اینکه مردم زیادی حضور داشتند، با کمک و امید خدا شبانه، کار جستجو را اغاز کردم، غواصی در زمانی که آب بسیار سرد و همزمان با بارش باران بود، کار بسیار سختی بود، بخاطر مردم و بستگان آن مرحوم که در شرایط روحی خوبی قرار نداشتند، اقدام کردم .

پرورش گفت: غواصی در رودخانه ها کاری بسیارسخت وخطرناک میباشد وبدون داشتن تجربه کافی یعنی بازی کردن باجان خود می باشد.

وی با اشاره به اینکه دمای آب در لایه های زیرین بسیار سردتر می باشد گفت: در سال گذشته موسسه سد هیرویی که یک مشکل در دریچه های آن سد به وجود آمده بود، از من برای تعمیر آن دعوت کردند.

یکی از افراد بومی منطقه را هم که تبحر در شنا کردن داشت، اعلام آمادگی کرد که کمک یار من خواهد بود، اما ایشان در حد تنها ده دقیقه آب سرد را تحمل کرد ، اما در این مورد من نزدیک بهیک هزار دقیقه از ساعت 8 صبح تا 12 شب در آب سرد فعالیت داشتم که آن را جزء رکورد حساب کردند11سال پیش در همدان  بخاطر عملیاتهای بی نظیری  که شبانه در رودخانه گاماسیاب انجام  دادم به لقبمردی که ترس را می ترساند ملقب شدمو قرارگاه خاتم در سد هیرویی هم بخاطر مقاومت16ساعته در مقابل سرمای جان فرسا و کشنده بهمردی که لرز را می لرزاند لقب گرفتم.

وی ادامه داد: من به جرات می توانم بگویم که در طول این 17 سال هیچکس به اندازه من سرما بر بدنشان وارد نشده، بطور مثال شخصی درشهریور سال86دریاچه گهر که در ارتفاع 2400 متری کوه اشترانکوهقرار دارد غرق شد عمق اب 30 متر بود که پس از 14 روز نتوانستم غریق را پیدا کنم و علت آن این بود که هفته قبل از آن نماینده مازندران اقای دکتر محسنی پندپی ازمن درخواست نمود که به یکی از بزرگترین گسلهای جهان در رودخانه بسیار سرد الیت بروم .در ان عملیات بزرگ موفق شدمبعداز 11روز غریق را پیداکنمهنوزچند روز نگذشته وسرمای آن عملیات ازبدنم خارج نشده بودکهبه لرستان وگهررفتم.

پرورش افزود:بعد از 9 سال و دو ماه،در مردادامسال آن غریق در دریاچه گهر، خود بخود بالای اب امد و دستها تا ساعد و زانوهای آن مرحوم جدا شده ' بودند واعضای دیگر بدن او سالم مانده بود این هم موضوع بیانگر سرمای بیش از حد آب در آن دریاچه میباشد.

وی گفت: در طول این 17 سال ، منبدون حقوق و پاداش و بیمه برای مردم و تنها با امکانات شخصی خودم، کار کرده ام واز جانب هیچ مسئولی حمایت نشده ام .

وی اظهار داشت: من علت آن را نمی دانم که این کار پر خطر و با ارزشی را که انجام می دهم و در رابطه با جان انسانها می باشد، چرا به این اندازهکم ارزش و بی توجهمی باشدو متاسفانه این بی توجهی هم تنها در شهر خودم وجود دارد.

این غواص بی ادعای کرمانشاهی خاطر نشان کرد: امسال برای بازی در یک فیلم سینمایی  در خارج از استان که از من دعوت کرده بودند، و ان شاالله به زودی هم اکران خواهد شد، تهیه کننده و کارگردان این فیلم اعلام کردند که ما تنهاقصد داریم که بهمن پرورش را به دنیا معرفی کنیماما در استان خودم به اندازه یک فوتبالیست رده آخر خدمات منارزش ندارد.

وی با بیان اینکه از استان خودم گله مندم گفت: چرا در معرفی فرهنگ غنی ،همچون فرهنگ اورامانات، کوتاهی کرده ایم به جرات میگویم پاکدامنی .صداقت.درستکاری.امانتداری مردم اورامانات بی نظیراست و باید از آن در سراسر کشور الگو برداری کرد که آنهم باز افتخاری است برای استان کرمانشاه،  من مدت بیش از 30ساله با مردم این منطقه مراوده واشنایی دارم.

وی افزود: همیشه از دیانت، راستگویی و امانت داری مردم اورامانات تعریف و تمجید کرده ام.و با افتخار گفته ام اورامانات شهر شیرمردان وشیرزنان پاک سیرت است.

پرورش در پایان هم با اظهار گله مندی از جوانان پاوه ای گفت:چرا برخی از جوانان این منطقه با وجود این فرهنگ غنی ، استعمال دخانیات قلیان و کشیدن سیگار را دارند،در سالیان گذشته شایدکمتر کسی را در حال کشیدن سیگار مشاهده می کردیم اما متاسفانه اکنون جوانان این شهرستان استعمال دخانیات را یک مد می دانند.آنان غافلند ونمیدانند که از سلاله ونسل چه انسانهای بزرگ وپاکی هستند نسلی که هیچگاه اصالت دیرین خودرا فراموش نکرده و در اوج صحت و سلامت پاک پاک زندگی کرده اند، من سالهاست که این دغدغه رادارم وحتی چند سال پیش طی یک مقاله خدمت مسولین و مدیر ورزش وجوانان پاوه موضوع را عنوان کردم ودر راه چاره اندیشی، حاضرم دست تک تک ان جوانان راببوسم که از کشیدن سیگار وقلیان دست بکشند که زیبنده ان مردم نیست.و ارزو دارم یکروز که از دروازه شهر پاوه ورود پیدا مینمایم ، ببینم نوشته باشد به شهربدون دخانیات خوش امدید و آن شهر را به عنوان الگو قرار داده وسپس سراغ شهرهای دیگررفته و کل ایران را درسلامت وتندرستی ببینم این یک آرزوی دست نیافتنی نیست اراده وعزم ملی میخواهد باید ازجایی شروع کرد و من پاوه را بخاطر اعتقادات پاک ومردم اصیلش را مستعد میبینم.

 وی افزود: من افتخار میکنم به عنوان یک شیعه400شبانه روز امداد تا سر حد جان را به جامعه اهل تسننعزیز( ترکمن بلوچ.کرد)را در جهت وحدت انجام داده ام و شهروند منادی وحدت کشور هستم و از بزرگانی چون مرحوم حاج یارمحمدخان نظری ترکمن ومولوی عبدالحمید بلوچ وحاج ماموستا ملاقادر قادری کُردتقدیر شده ام.